Over een druilerige dinsdag

Soms vraag ik me af wat mensen, die niet dagelijks pijn hebben, zouden doen als ze opstonden met zoveel pijn als ik vandaag. Ik vind mezelf wel een beetje zielig, maar dwing dat gevoel naar de achtergrond. Ik weet gewoon dat blijven liggen funest is.

Beneden heeft Rick de koffie al klaar en met een mok vol maak ik mijn ontbijt. Daar kan ik nog steeds iedere ochtend echt van genieten. Het vergt even werk, maar dan heb ik ook wat. 

Omdat ik treuzel met mijn koffie ben ik nog niet aan de cardio begonnen als Rick klaar is om naar Starbucks te gaan. Onderweg spelen we wat Pokemon Go en ook in Pokemon land regent het. Eigenlijk had ik liever dat het daar altijd zonnig zou zijn, maar goed.

Thuis maak ik de marinade voor het eten van vanavond. Daar marineer ik de kip en groentes vast in, zodat we die enkel nog op een bakplaat in de oven hoeven te zetten. Ik ken mezelf en weet dat ik dit maar beter vroeg kan doen.

Dan ga ik trouw op mijn mini elliptische machine trappen. Aangezien Sharon er deze week niet is doe ik vervolgens een bovenlichaam krachttraining sessie met mijn app. Daarna nog even rekken en strekken, ook via een app, en ik vind het genoeg geweest vandaag. 

Duolingo is aan de beurt en ik doe een heel aantal lessen, terwijl ik mijn nitro brew drink. Dan is het opeens al na elven en ik haast me naar Whole Foods. Als ik naar buiten stap zie ik een kolibrievlinder op onze struik, zo leuk! Minder gediend ben ik van de kat van de overburen, die zit te wachten om vlinders te vangen. 

Voor ik mijn boodschappen doe ga ik even het tuintje naast Whole Foods in. Het is een beetje een rommeltje op het moment, maar ik fotografeer toch wat natte bloemen. Dat is het voordeel van miezerregen, het creeert allemaal kleine druppeltjes.

Thuis snijd ik groentes in stukjes voor mijn regenboogsalade. Daarbij heb ik garnalen en dan vijgen, bramen, kersen en perzik. Het is weer een smakelijke lunch.

Morgen is onze trouwdag en ik volg de Amerikaanse traditie van een kaart geven. Bij de Hallmark winkel word ik begroet door de manager, die mijn naam nooit vergeet. Met wat moeite zoek ik een kaart uit voor Rick. Ik vind ze steeds minder leuk worden, allemaal van die zoetsappige, maar deze is wel grappig.

Dan bedenk ik me dat Kevin vrijdag jarig is en kies ook een kaart voor hem uit. Die vind ik wel echt geestig. De Giant is vlakbij en ik loop daar direct heen om een Visa cadeaubon te kopen. Die neem ik dan zondag wel mee. 

Als ik thuiskom zie ik een prachtig boeket op het eiland staan. Rick is er net mee aangekomen en er zit een lief kaartje bij. Veel van mijn lievelingsbloemen zitten ertussen, zonnebloemen, orchideeen en lelies.

Het avondeten is dus heel makkelijk. De kip en groentes zijn gemarineerd in een Aziatisch sausje. Na twintig minuten in de oven hebben we een heerlijke maaltijd. 

Zo en nu ga ik Een Huis Vol verder kijken. Dat vind ik altijd een leuk programma.

Over een sombere maandag

Kennelijk heeft Moeder Natuur door dat de scholen vandaag weer beginnen. Het is gewoon herfstachtig weer, somber en maar 23 graden. Dat is voor midden augustus echt koud. Helaas word ik met veel pijn wakker en daar baal ik nog het meest van. 

De vlinders zijn welkome kleur met somber weer

Na mijn ontbijt op het deck neem ik de elliptische machine naar buiten, want deze koelte is wel fijn om buiten mijn cardio te doen. Ik heb er al meer dan de helft opzitten als we naar Starbucks vertrekken. De nitro brew is op zo'n blah dag echt een lichtpuntje.

Als ik mijn cardio af heb gemaakt doe ik mijn gewichtsvest aan. Ik heb besloten daar regelmatig mee te gaan lopen. Ik stap door de buurt en maak af en toe foto's. Maar het gros van de tijd poot ik flink aan en doe ook lunges en squats onderweg. Na een mijl ben ik bezweet weer thuis met het gevoel goed bezig te zijn geweest. 

Onder het genot van de rest van mijn nitro brew doe ik een heel aantal Duolingo lessen. Vandaag is het vooral Spaans, want daar wil ik vooruitgang in maken. 

Om twaalf uur heb ik een afspraak bij de oogarts. Mijn andere kleur lens is binnengekomen. Nu is mijn rechterlens kleurloos en mijn linkerlens blauw. Omdat de sterkte van de lenzen zo weinig verschilt is het fijn ze makkelijk uit elkaar te houden. 

Rick zit al aan de lunch als ik terugkom. Ik maak een salade, gerookte tonijn en een eiwrap met kaas voor mezelf. Daarna geef ik Rick een bakje fruit om aan zijn bureau van te snacken. Ikzelf geniet van bramen, vijgen en een halve perzik.

Orion haart enorm uit en ik besluit de kam er eens doorheen te halen. Vlokken met haren komen eruit en ik zou nog wel uren door kunnen gaan. Jammer genoeg laat Orion dat niet toe, maar dit is al een goed begin. 

Om wat kleur te zien, maar ook om te kijken of het drankje dat ik besteld had er al is, ga ik naar DePaul's Urban Farm. Daar zie ik tot mijn ontsteltenis al pompoenen! De herfst komt me veel te snel! Het drankje met appelazijn en honing is er en ik koop een flesje. 

Op weg naar huis ga ik langs de Shilla Bakery. Daar ontmoet ik de eigenaresse, een jonge vrouw met een indrukwekkende Franse opleiding in patisserie. Ik wens haar veel succes met haar nieuwe restaurant en koop een bakje met tofu en sesamzaad snacks. Die vind ik heel lekker en vertel haar dat ook.

Dat de bezorgers de zakjes chips bij onze voordeur waarderen is op deze Arlo video te zien

Mijn fibromyalgie speelt me flink parten, maar als Rick voorstelt even wat benodigdheden te gaan halen bij de Giant ga ik graag mee. Beweging is goed en iets doen ook. We komen er een ex-collega van Rick tegen en praten een tijdje met haar.

Op de weg terug verzuchten we dat we geen van beiden zin in koken hebben. De geplande maaltijd wordt naar morgen verschoven en Rick gaat ons eten ophalen. Ik heb mijn yakitori gemist dus hij gaat eerst naar Genki. Voor zichzelf haalt Rick Grieks van Plaka Grill.

Morgen wordt het ongeveer hetzelfde weer, maar daarna moet het weer opklaren en warmer worden. Ik heb een hekel aan deze fibromyalgie dagen dus het kan me niet snel genoeg zijn. 

Over markten en zwemmen

Zaterdag

Nog voor zevenen hoor ik Orion bezig en ik ben eigenlijk wel uitgeslapen. Rick ligt nog te ronken dus ik lees wat, maar niet veel later is hij ook wakker. Ik maak een kop koffie voor mezelf en zet thee voor Rick, terwijl hij Orion uitlaat.

Niet veel later gaan we op pad. We halen ontbijt en koffies van Panera en Starbucks en gaan dan naar het marktje in Vienna. Het is helaas bewolkt, hopelijk komt de zon later tevoorschijn, want ik wil zwemmen. 

De gele Europese peren maken me nieuwsgierig, maar ik vind ze veel te duur. We lopen langs alle kraampjes en nemen alleen een bakje met heel grote bramen mee. De rest van het groente en fruit is duurder dan op de Mosaic markt.

De volgende stop is Trader Joe's en daar koop ik de groentes voor mijn lunches van volgende week. Ook nemen we een bakje met kersen mee. Verder wat kaas en meer hebben we vandaag niet nodig. 

Bij Total Wine ernaast koop ik wat olijvensap voor mijn "dirty martini"'s. Behalve dat een fles Rituals gin en een Rituals Aperitif, die zijn deel van mijn dagelijkse mocktails. Ze hebben Virginia pinda's met zout en peper en die vind ik heerlijk. Er gaat dus een doosje mee.

Thuis ga ik aan de cardio. Ik doe een tijdje de elliptische machine, dan de Scoop en als laatste ren ik op de plaats. Ik vind dat ik goed bezig ben geweest. Rick is zoals meestal buiten bezig. 

Online las ik klachten van mensen, die met Icelandair vlogen en natte bagage hadden. Nu is mijn tas niet waterdicht. Ik heb er Scotchguard voor gekocht dat hem in ieder geval waterafstotend moet maken, Ik neem de tas naar buiten en zie dan dat er onderin een gat in zit. Daar helpt geen Scotchguard tegen.

Gelukkig ben ik altijd bang dat ze deze tas niet meer zullen maken en ik heb een nieuwe boven op zolder liggen. Die spray ik buiten op de oprit met Scotchguard en smeer een lubricant op de ritsen, die ze ook waterdichter moet maken.

Het is geen grote inspanning, maar ik druip aan alle kanten. Ik neem snel een douche en doe alvast mijn bikini aan onder mijn kleding. Als Rick het sproeisysteem werkend heeft gekregen doet hij hetzelfde en trekt vast een zwembroek aan.

Dan rijden we naar The Boro voor mijn poke bowl en Rick haalt een salade van Cava. We eten het buiten op het deck op. Meteen daarna vertrek ik naar het zwembad en begin daar aan mijn zestig baantjes van vandaag.

Rick volgt wat later en zwemt de laatste twintig baantjes met mij. We besluiten dat we geen zin hebben om uit eten te gaan, maar liever een soort picknick op het deck willen eten. Het is heerlijk weer en zo'n maaltijd hebben we al eeuwen niet gedaan.

We gaan tegen vieren naar huis en naar Wegmans en Whole Foods om boodschappen te doen. Kennelijk is de late middag op zaterdag een drukke tijd, want beide winkels hebben rijen bij de kassa. Gelukkig zijn de self checkout kassa's minder druk. 

Als we thuiskomen zie ik wel tien vlinders op onze vlinderstruiken! Ik maak een paar foto's, maar sommigen zitten te ver weg. Ik ben heel blij het zo vol te zien, want vorig jaar waren er maar weinig vlinders. 

Allebei Eastern Tiger Swallowtail vlinders, vrouwelijk

Ons maal bestaat uit kaas en vleeswaren op crackers, gerookte zalm, grote garnalen en mini krabcakejes. Daarbij hebben we wat olijven en gemarineerde paddenstoelen en een kom met gazpacho. Het is werkelijk heerlijk en zo makkelijk!

We zitten daarna nog een tijdje buiten, want het is zo lekker. Alleen de muggen zijn vervelend, maar daar hebben we muggenspul tegen. 

Zondag

Om tien voor half zeven ben ik eigenlijk klaarwakker. Omdat Orion zoveel lawaai maakt als ik opsta doezel ik nog wat verder. Een half uur later wil ik echt mijn bed uit en gelukkig is Rick ook net wakker.

We zijn vroeg en er is niemand bij Panera of Starbucks. Zo hebben we onze bestellingen snel in handen. Op weg naar de H Mart komen we langs Cars & Coffee. Dit is een kleine maandelijkse bijeenkomst van mannen met oude of interessante auto's.

Er staan best mooie bij, zelfs een DeLorean, doet me meteen aan Back to the Future denken. Ik vind de blauwe Cadillac heel mooi en maak daar foto's van. Ik probeer Rick aan te moedigen om ook even te gaan kijken. Misschien ontmoet hij wel wat leuke mensen, maar hij heeft er geen oor naar. 

We zijn heel vroeg, want zelfs nadat ik mijn paddenstoelen bij H Mart heb gekocht zijn we een half uur voor de Mosaic markt opent ter plekke. We lopen wat rond en sommige kraampjes zijn al open. We kopen tomaten en perziken bij de gewoonlijke boer. 

Dan zien we Jocelyn en Joe. Zij hebben hun favoriete kraampjes, want lopen nooit verder dan een daarvan. Ze weten dan ook niet waar ik het over heb als ik over de perzikboer spreek. Toch grappig, zo heeft iedereen zijn favorieten. 

Bij Savagely Good koop ik een tomatentaartje van Peggy. Daar ben ik zo benieuwd naar, want het klinkt heerlijk. Sowieso zien al haar quiches en taarten er ontzettend lekker uit. 

Alleen is er geen standje van King Mushrooms. Daar baal ik van. We staan net op het punt om weg te rijden als ik nog eens kijk en daar is het opeens. De bezorger was laat. Zo heb ik mijn verse maitake paddenstoelen toch. 

Thuis doe ik mijn cardio op het deck. Het is een warme dag! Als ik klaar ben help ik Rick zijn lijst van benodigdheden voor IJsland samen te stellen. Hij heeft bijvoorbeeld niet eens een regenjas. 

Dan zet ik de oven aan en volg de aanwijzingen om de tomatentaart op te warmen. Rick en ik delen hem en hij is zoals ik al dacht heerlijk. Verder eten we wat van de overblijfselen van de maaltijd van gisteren. Daarna een bakje fruit en het is een smakelijke lunch.

Na het eten ga ik de anderhalve kilometer zwemmen die ik nog nodig heb om de 45 kilometer te halen. Het is veel drukker dan gisteren en ik moet de baan delen. Toch gaat het lekker en na een uur heb ik de zestig baantjes getrokken. Alles wat er nu nog bijkomt is meegenomen. 

Rick komt net als ik klaar ben aanlopen en we dobberen in het koele water. Op een gegeven moment wordt de harde muziek zelfs Rick teveel. Met het kindergegil is het onmogelijk een letter te lezen. Ik kan mijn Duolingo zelfs bijna niet horen. Om half vier vinden we het dan ook genoeg geweest en gaan naar huis.

Eenmaal in droge kleding rijden we naar Whole Foods om spullen voor het avondeten te halen. Als we de oprit weer oprijden zie ik weer een heel aantal prachtige vlinders. Daarbij zit ook een Monarch en dat is toch wel mijn favoriete soort.

Ons simpele maal bestaat uit krabcakjes van blauwe lokale krabben, koolsalade en Terra chips voor mij en Old Bay chips voor Rick. Ondanks het naderende onweer eten we weer buiten. Het smaakt opperbest! We haasten ons daarna naar binnen, want het wordt pikkedonker en al snel onweert het. 

Het weekend is weer voorbij gevlogen. Morgen beginnen de scholen hier alweer, dat geeft een beetje einde zomer gevoel. Gelukkig blijft het weer nog lekker warm en kan ik na vieren naar het zwembad als ik dat wil. Allemaal een heel fijne week gewenst!

Over een nieuwe muurschildering

Als ik om tien voor zeven wakker word is Rick al naar beneden gegaan. Ik sta op en schenk de koffie, die hij heeft gezet, in. Dan maak ik mijn ontbijt en het is een vol bord, want ik maak de paddenstoelen en groenten op. 

Rick is vandaag vroeg dus we vertrekken meteen na het ontbijt naar Vienna. Daar krijgt Rick dit keer de verkeerde koffie bij Starbucks. Hij houdt echter niet van confrontatie en neemt het aan zonder iets te zeggen. Daar zijn wij wel heel anders in, want die koffies zijn niet gratis. 

Thuis neem ik mijn elliptische machine het deck op. Vervolgens trap ik er drie kwartier op. Het is weliswaar vochtig, maar ik vind het veel leuker om buiten te sporten dan binnen. 

Gisteren zag ik dat er een nieuwe muurschildering werd geopend in Vienna. Het is aan de andere kant van de stad en niet geheel duidelijk waar precies. Ik wil hem gaan zien, maar eerst stuurt Google me naar de compleet verkeerde plek. Ik eindig op de parkeerplaats van een gigantisch bedrijf.

Waze doet het beter en het blijkt wel dichtbij dat bedrijf te zijn, maar aan het Mary's Mile pad. Daar had ik nog nooit eerder van gehoord dus ik ontdek ook nog eens een nieuw park. Ik parkeer de auto en ga op zoek. 

De muurschildering is op een muur onder de parkeerplaats dus het duurt even voor ik hem vind. Ik ben wel benieuwd waarom ze juist deze plaats uitzochten. Het is een grote schildering van mensen in een bos. Ik vind hem zeker mooi, vooral de kleuren. 

Voor de verandering heb ik mijn glazen bol weer eens meegenomen. Het lukt me daar leuke foto's mee te maken. Het is jammer dat het toch een flink ding is, anders zou ik hem veel vaker bij me dragen. 

Na de muurschildering bewonderd te hebben loop ik nog een stuk over het pad. Het is een mooie omgeving langs een beekje. Een groot deel is een houten pad, zo te zien vrij nieuw. De mensen die hier werken hebben een fijn recreatiegebiedje voor tijdens hun pauzes. 

Het is bijna elf uur als ik weer thuis ben. Ik doe mijn badkleding aan en ga naar het zwembad. Daar trek ik vijftig baantjes en ben zo meer dan halverwege de twee kilometer, die ik vandaag wil zwemmen. Ik droog even op en laat dan mijn spullen liggen en ga lunch eten. 

Die bestaat vandaag weer uit de gewoonlijke salade, gerookte tonijn en de gedroogde vis jerky, die Kai en Raquel voor me mee uit IJsland namen. Het is best lekker, maar heel erg droog en ik denk niet dat ik er in IJsland meer van zal kopen. 

Terug in het zwembad trek ik gauw nog dertig baantjes en heb zo mijn doel voor vandaag gehaald. Nog drie kilometer en dan is het seizoenstotaal 45 kilometer. Het wordt steeds donkerder in de verte, maar blijft droog en stil. 

Rick heeft geluk, want hij kan na het maaien van het gras nog even lekker een duik in het frisse water nemen. Wij horen niet veel later donder, maar de lifeguards nog niet. 

Op weg naar huis dondert het zo hard dat het absoluut niet gemist kan worden. Ik maak voor ik naar binnen ga even een foto van de vlinderstruik waar ik het gisteren over had.

We krijgen niet veel regen van de onweersbuien om ons heen, maar genoeg om niet te hoeven sproeien. Op een gegeven moment regent het terwijl de zon schijnt. Het is kermis in de hel zei mijn Opa dan altijd. Helaas is er geen regenboog te bekennen.

Om het weekend en de week van onze trouwdag goed te beginnen hebben we gereserveerd bij Evelyn Rose. Onze trouwdag is midden volgende week, maar als de hostess vraagt of we iets te vieren hebben antwoord ik "our 37th anniversary". Dat kan nooit genoeg gevierd worden, toch?

We krijgen een menu met daarop "Happy Anniversary" en werkelijk iedereen, inclusief de eigenaar, die ons bedient wenst het ons. Rick gaat voor de fried green tomatoes, een typisch Amerikaans gerecht van gefrituurde groene tomaten met een pimento kaas. Daarna heeft hij een varkenshaas gerecht.

Zoals wel vaker houd ik het bij voorafjes. Ik begin met de superlekkere gazpacho met krab, dan een heel licht gefrituurde soft shell krab en als laatste een tartaar van kangeroe biefstuk. Elk hapje smaakt delicieus, deze chef kan er wat van. 

Eigenlijk hebben we er geen plaats meer voor, maar het miso chocolade taartje met blauwe bes ijs klinkt te heerlijk. Dat is het ook helemaal. We krijgen er geen spijt van en delen is goed zodat het niet teveel is. 

Helemaal voldaan bedanken we onze ober Mahmoud. Ik spreek zijn naam correct uit met de Arabische "g" en hij vraagt waar ik vandaan kom. Als hij Nederland hoort wil hij dat ik opschrijf wat hij moet zien en eten. Hij gaat negen maanden lang door Azie en Europa trekken! 

Dit was een voortreffelijk begin van het weekend. Allemaal een fijne paar dagen gewenst!