Over van alles en nog wat

Om kwart voor acht worstel ik mezelf letterlijk uit mijn bed. Ik ben het wel met Rick eens dat de matras van dit bed erg zacht is. Ik verdwijn er gewoon in! 

We drinken koffie en thee en maken ons dan klaar voor de dag. We halen koffies en ontbijt van Starbucks en gaan dan naar Katja en Kevin. Kevin heeft Fiona al naar haar schooltje gebracht. Na het eten maakt Katja een boodschappenlijstje voor ons, want ze hebben niets in huis. 

Rick heeft een vergadering bij te wonen en Katja en Kevin vertrekken naar het ziekenhuis om bij Nico te zijn. Ik neem van de gelegenheid gebruik om mijn Duolingo lessen te doen. 

De boodschappen gaan we bij Wegmans doen. We vinden alles uiteindelijk, maar Wegmans heeft een vreemde indeling. Fiona vindt een bepaald soort granola reep lekker en die ligt niet bij de andere repen, maar bij de ingang van de winkel. En zo zijn er andere niet logische dingen, zoals macaroni met kaas niet bij de pasta maar ergens anders. 

De tijd begint weer te dringen voor Rick, want hij heeft om een uur een presentatie. Wij nemen  lunch mee van Wegmans en gaan dan terug naar het hotel. Daar zet ik Rick af en eet mijn soep en sushi even snel in de auto. 

Dan rijd ik naar het huis van Katja en Kevin om de boodschappen te brengen. Gelukkig vind ik overal plaats voor. De schoonmaak ploeg, die Kevin heeft ingehuurd, komt net aan. Ze zullen straks dus in een schoon huis met een goed gevulde ijskast thuiskomen. 

Katja en Kevin wilden graag eten van MJs. Dat ga ik ophalen en naar het ziekenhuis brengen. Ik vind zowaar een parkeerplaats vlakbij de ingang.  Ik heb een hekel aan de nauwe parkeergarage. Katja komt als eerste eten en ik mag de NICU in om naar Nico te kijken. 

Daar is Kevin al en het jochie is nu ingebakerd. Als Kevin gaat eten komt Katja terug. Nico mag kleertjes aan en als hij goed op temperatuur blijft mag de couveuse open. Het zijn kleine maar belangrijke stapjes. 

Zijn eerste pakje

Rick is inmiddels klaar met zijn werk en ik haal hem op. Hij wil Nico ook graag zien en we gaan weer even naar de NICU. Dan is het tijd om Fiona van haar schooltje te halen. Zij komt heel vrolijk op ons afrennen en babbelt honderduit op weg naar huis. 

Katja en Kevin komen om een uur of half zes thuis en Fiona is daar natuurlijk ook heel blij om. Ik maak wat eten voor haar klaar en daarna zetten we een kinderfilm op. Fiona zit tussen haar ouders in en houdt van allebei een hand vast. Zo schattig!

Voor het avondeten bestellen we Indiaas, want dat kan Katja nu eten zonder maagproblemen te krijgen. Rick haalt het eten van India Garden. We laten hun eten bij Katja en Kevin zodat ze kunnen eten wanneer ze de kans krijgen (Fiona legt compleet beslag op ze, begrijpelijk). 

Dan nemen wij afscheid en van Fiona krijgen we een spontane knuffel, zo lief! Ik ga die kleine ook weer missen, maar ik zal haar de komende maanden vast nog vaker zien.

Wij eten op de kamer en ik smul werkelijk! Ik zou willen dat onze plaatselijke Indiase restaurants de gerechten, die ik bestelde (vis en groente), zouden hebben. Misschien heeft dit restaurant gerechten uit een ander deel van India. 

En nu is het tijd voor onze shows. Rick heeft er een waar hij heel laat voor op is gebleven gisteravond. Mij niet gezien, ik zoek om tien uur mijn bed op, al kijk ik ook leuke programma's. Allemaal een heel fijn weekend gewenst!

Over de officiële aankondiging.

We maken vanochtend onze meegebrachte ontbijtspullen op. Daar hebben we langer mee gedaan dan we dachten. 

Daarna maken we ons klaar om voor het laatst voor Katja naar het ziekenhuis te gaan. Katja heeft net te horen gekregen dat ze naar huis mag. 

Onderweg halen we koffie van Starbucks en bagels voor Katja en Kevin. Katja inhaleert de bagel met cream cheese en gerookte zalm bijna. Hij ziet er dan ook erg lekker uit. 

Katja heeft net Nico weer vastgehouden. Ja, het is officieel, de naam is aangekondigd en hij is Nicolai Cody en zijn roepnaam Nico. Wij vinden allemaal dat het een mooie naam is die goed bij Fiona past. 

Terwijl Katja zich klaarmaakt om naar huis te gaan, sluipen Rick en ik de NICU even binnen. We mogen Nico vandaag aanraken en dat is weer zo bijzonder. Dat fluweelzachte huidje is zo schattig en ik voel hem reageren op mijn hand. 

Katja is nog bezig met haar douche en dergelijke. Rick en ik brengen alvast de bloemen, die Katja gekregen heeft, naar de auto. Dan gaan we aan de overkant bij Tony's de salades voor onze lunch halen. Onderweg fotografeer ik een heel aantal natte tulpen. Ik ben zo dol op die bloemen en ik vrees dat ze in ons gebied al uitgebloeid zijn. 

Zelfs de magnolia bloeit hier nog, die is bij ons al weken uitgebloeid

Als we weer op Katja's kamer komen is alles daar ingepakt en de mannen brengen Katja's spullen naar de auto's. Ik blijf bij Katja tot de verpleegkundige haar naar beneden kan nemen. Natuurlijk is ze heel blij om naar huis te gaan, maar Nico in het ziekenhuis achterlaten vindt Katja bepaald niet makkelijk. 

Thuis wacht een leuke verrassing. Kevins moeder Sue heeft de veranda voor het huis versierd met ballonnen. Zo weten de buren ook dat er een nieuwe baby is. Als iedereen en alles binnen is vallen we aan op onze lunch. 

Vervolgens maakt Katja het zich makkelijk op de bank. Ze heeft ondanks de pijnstillers redelijk wat pijn en wij moeten ervoor zorgen dat ze niet teveel doet. Het is tenslotte pas twee dagen na de operatie. 

We pakken Katja's spullen uit en wassen wat er gewassen moet worden. Verder ruimen we Fiona's kamer wat op en zo ziet het er allemaal weer goed en huiselijk uit.

Om een uur of vier gaan Katja en Kevin terug naar het ziekenhuis. Sue heeft Fiona opgehaald van haar peuterschooltje en brengt haar en Django terug. Fiona vindt het heel fijn weer thuis te zijn, maar vraagt meteen naar haar ouders. 

Het is prima als wij vertellen dat die zo terug zullen komen. Fiona heeft de grootste lol met ons, vooral Grandpa, die als een hond rondkruipt. We spelen verstoppertje en dan wil Fiona graag Miss Rachel kijken, een van haar favoriete programma's. 

Al kijkend lepelt Fiona een hele bak macaroni met kaas naar binnen. Daarna smult ze nog van een bakje appelmoes. Het is haar favoriete maal en dan komen Mommy en Daddy thuis. Weg is de aandacht voor Omi en Grandpa natuurlijk. 

Katja stuurde een paar foto's van Nico zonder van alles op zijn gezichtje. Alles werd daarna weer teruggedaan, maar het is de eerste keer dat zijn ouders zijn hele hoofdje konden zien

Na nog een knuffel gaan wij terug naar het hotel. Van hieruit bestellen we het avondeten. Katja wil heel graag biefstuk en Patrick's Grille heeft een lekkere filet mignon. Rick gaat het halen en brengt het eten eerst naar Katja en Kevin en dan eten wij hier in de kamer. 

Het is een goed restaurant. De Italiaanse bruiloftsoep is heel erg lekker en verder heb ik een biefstuk voorafje. Rick smult van zijn biefstuk. Het is weer eens wat anders dan Japans, al zou ik dat iedere dag kunnen eten. 

Morgen en een gedeelte van zaterdag zijn we hier nog en daarna ga ik voor het eerst in drie en een halve week weer in mijn eigen bed slapen. Daar zie ik wel naar uit hoe lekker ik hier ook slaap. 

Over nog een dag ziekenhuis

Na weer een heerlijke nacht heb ik wat moeite uit bed te komen. Rick brengt me een kop koffie en dan lukt me dat toch. We maken ons snel klaar en bestellen van Starbucks en Joe's Bagel & Grille. 

Met het opgehaalde proviand gaan we naar het ziekenhuis. Katja's grote wens was een bagel met cream cheese en gerookte zalm, dus daar is ze helemaal blij mee. Ik heb een eiwit omelet met veel groente en de mannen broodjes. Het is allemaal heel lekker.

Er is veel goed nieuws. Het beademingsbuisje is uit de mond van de baby, hij krijgt alleen nog wat ondersteuning door zijn neus. Verder heeft hij via een voedingssonde al wat van Katja's melk gegeten. 

Katja zelf doet het ook erg goed. Wel hebben Kevin en zij geen oog dichtgedaan, omdat Katja nog telkens gemonitord werd door medisch personeel. Maar nu is ze van alle draden en slangen af en blij met haar bewegingsvrijheid. 

Wij blijven tot Katja wil gaan douchen en daarna de NICU bezoeken. We vertrekken met een lijstje boodschappen, die we bij Wegmans gaan halen. Hier hebben ze ook een gigantische wijn, bier en ander alcohol sectie. Tot mijn vreugde vind ik er een paar alcoholvrije drankjes, die ik lekker vind. 

Als we salades van Mr. Greek hebben opgehaald voor de lunch gaan we terug naar het ziekenhuis. Daar eten we gezellig met Katja, maar die is doodmoe, dus we laten haar alleen om wat te slapen. Wij gaan terug naar het hotel zodat Rick wat werk kan verrichten. 

Voor we het weten is het bij vieren en weer tijd om richting ziekenhuis te gaan. Deze dagen vliegen voorbij, want we gaan constant op en neer. 

Op de gang bij Katja's kamer hoor ik een bekend stemmetje en daar is Fiona. Ze is blij ons te zien en trekt ons Katja's kamer binnen. Kevins moeder, Sue, is er, want Fiona logeert bij hen. Zij en Kevin gaan naar de NICU en wij helpen Katja met Fiona. 

Het is duidelijk dat het meiske er helemaal klaar mee is haar moeder in het ziekenhuis te hebben. Ze wil niets en huilt alleen maar, zo zielig. Maar dan vindt Katja Fiona's favoriete programma op YouTube en gaat Fiona lief bij Mommy op schoot kijken. 

Fiona mag niet naar de NICU dus het zal nog even duren voor zij haar kleine broertje in persoon zal ontmoeten. Ze weet wel dat hij er is, want Fiona ging vandaag naar de peuterschool en heeft daar iedereen verteld dat ze een "baby brother" had. Ook is ze zeer geinteresseerd in foto's. 

Tegen zessen neemt Sue Fiona weer onder protest mee. Katja kan niet wachten naar de NICU te gaan om haar kleintje vast te houden. Dat mag nu hij niet meer aan de beademing ligt. Wij gaan eten halen en dat brengt Rick naar Katja's kamer zodat ze kunnen eten als ze terug zijn. 

Wij gaan naar ons hotel en eten ons avondeten daar. Katja wilde weer graag sushi en dat kan ik ook iedere dag eten. Rick heeft genoeg van Aziatisch eten en hij en Kevin eten vanavond Mexicaans. We zullen straks weer goed slapen. Maar eerst nog even een paar shows kijken. 

*Nog steeds liever geen felicitaties via Facebook, hieronder of prive vind ik leuk en geef ik door aan Katja*

Over de grote dag

Rick is al op als ik om zeven uur de kamer uitkom. Hij heeft koffie en thee gezet, althans het water ervoor opgewarmd in de magnetron. 

We hebben gratis ontbijt bij dit hotel en Rick gaat daar gebruik van maken. Ik maak mijn ei, kaas, spinazie en paddenstoelen ontbijt in de kamer. 

Daarna halen we onze gewoonlijke Starbucks koffies. Rick zet me vervolgens bij het ziekenhuis af. Hij heeft om tien uur een belangrijke presentatie die hij niet kan missen. Ik ga in de wachtkamer zitten hopend op goed nieuws. 

De keizersnede was om half tien gepland en om kwart voor tien zie ik een baby'tje dat naar de NICU wordt gebracht. Ik denk dat dat ons kleinzoontje is. Als ik het vraag krijg ik het antwoord dat ze dat niet mogen zeggen. 

Een uurtje later sms-t Katja dat ze uit de operatiekamer is. De baby had wat ademhalingsproblemen en daardoor heeft hij een beademingsbuisje. Hij ademt nu zelf en die buis mag er hopelijk snel uit.

 Zodra Rick klaar is met zijn werk haast hij zich naar het ziekenhuis en komt precies aan als we Katja in haar kamer mogen bezoeken. We geven Katja en Kevin een flinke knuffel. Katja laat foto's van de geboorte zien en het is zo bijzonder nu een kleinzoontje te hebben!

Kevin mag naar de NICU en videobelt zodat wij het kleine mannetje ook kunnen zien. De officiele "sociale media" aankondiging van zijn geboorte (en zijn naam) doet Katja als hij wat meer van de draden af is. Liefst nog geen openbare felicitaties op Facebook dus. Prive mag het natuurlijk altijd en onder dit blog ook. 

Rick gaat lunch halen en Katja is dolblij weer een broodje met vleeswaren te kunnen eten. Na het eten mag Katja ook naar haar zoontje. Wij laten de trotse ouders even alleen en gaan op een van de binnenplaatsen van de zon genieten. Die schijnt de komende dagen weer weg te gaan. 

Als we weer terug op Katja's kamer zijn blijkt dat wij ook even in de NICU op bezoek mogen. Het is zo'n mooi ventje! Ik kan niet wachten zijn persoonlijkheidje te leren kennen. Hij weegt 2156 gram, dus hij ziet er niet uit als een premature baby. 

De middag gaat snel en het is alweer tijd om avondeten te halen. Dat wordt sushi, want Katja mag nu weer rauwe vis eten. Gelukkig blijft het goed gaan met haar al ligt ze nog aan een infuus. Wij nemen afscheid en beloven morgen Katja's favoriete ontbijt te brengen. 

Het was een bijzondere dag en zeer speciaal dat we ons kleinzoontje op zijn eerste levensdag al konden zien. Met Fiona was dat een paar weken later. Ik ben nu al verliefd op het kleintje!
 

Over deze maandag

Midden in de nacht werd ik wakker en Rick lag niet naast me. Hij klaagde bij het naar bed gaan al dat deze matras juist weer te zacht is. Arme Rick, hij lijkt Goudlokje wel. In de tweede slaapkamer is de matras precies goed en daar is Rick gaan slapen. 

Voor mij is de matras prima en ik slaap heerlijk. Ik word pas om half acht wakker en als ik opsta zit Rick al aan het bureau. Hij moet een belangrijke presentatie voor morgen voorbereiden. 

We maken ons ontbijt en ik kook het mijne voor het eerst in jaren op een electrisch fornuis. Dat gaat prima en het smaakt me weer opperbest. Ook de Starbucks oploskoffie is lekker. 

Katja is al een tijdje wakker en heeft nog geen ontbijt gekregen. Wij gaan na onze dagelijkse Starbucks koffies gehaald te hebben naar DD (Dunkin Donuts). Als ik hun ontbijt menu zie wil ik hier ook weleens een ei broodje halen. Katja heeft een muffin met ei en kaas gekozen. 

In het ziekenhuis blijven we even met Katja praten en dan gaat Rick terug naar het hotel om te werken. Kevin komt met Fiona en laat haar achter bij Katja en mij. Het is vandaag belastingenbetaaldag en daar moet Kevin nog aan werken. 

Fiona vindt het eerst erg leuk bij Mommy, die ze een paar dagen niet heeft gezien. Maar een ziekenhuiskamer is niets voor een peuter en na een uurtje wordt Fiona baldadig. Het is heerlijk weer en ik neem haar mee naar buiten om even rond te rennen. 

Kevin komt terug met de lunch en we hopen dat Fiona wat zal eten. Dat is niet het geval en ze is duidelijk heel moe. Kevin neemt het eten mee en gaat Fiona naar zijn ouders brengen voor haar middagslaapje. In hun huis wordt er weer getimmerd wat goed is, want de verbouwing moet zo snel mogelijk af zijn. 

Na gezellig met Katja geluncht te hebben gaan Rick en ik terug naar het hotel. Rick heeft wat vergaderingen en daarna besluiten we wat frisse lucht te gaan happen op de boardwalk van Asbury Park. Zo dicht bij zee is het wat koeler, maar nog steeds korte mouwen weer. 

Katja wil graag sushi als avondeten en daar zeg ik ook nooit nee tegen. Zelfs Rick vindt het eten van Rice lekker. We halen het op en brengen het naar het ziekenhuis. Onderweg zien we een regenboog, een goed voorteken voor morgen. 

Kevin en Fiona zijn bij Katja, dus wij laten het eten achter zodat ze nog een laatste avond als gezinnetje van drie kunnen hebben. Morgen is de grote dag. Het blijft spannend dus we zullen allemaal een zucht van verlichting slaken als alles goed is gegaan. Voordeel is wel dat hij nog wat extra dagen in de buik heeft kunnen groeien. 

Rick gaat verder aan zijn presentatie en ik ga Project Rembrandt eens kijken. Dat vind ik altijd een heel erg leuk programma. 

Over het weekend

Zaterdag

We slapen zowaar uit tot kwart over acht. We drinken koffie en thee en gaan dan op weg voor het ontbijt. Rick haalt het zijne van Starbucks en daar is een Panera vlakbij en daar bestel ik mijn gewoonlijke broodje.

Dan steken we over naar de Shop Rite. Dit blijkt een enorme supermarkt te zijn. Katja heeft gevraagd of we wat toiletspullen voor haar kunnen kopen. We nemen ook meteen wat snacks mee, want die krijgt zij niet in het ziekenhuis. 

Het is al bijna half elf als we Fiona op gaan halen. Ik heb gisteren kaartjes gekocht voor "Just Play", een binnenspeeltuintje voor kinderen onder de tien. Ik ben hier vorige keer dat ik op Fiona paste ook geweest. 

Het is heel leuk opgezet met allerlei klim- en klauterapparaten en een "dorpje" met een school, dierenarts, pizzeria en winkel. Vooral in die laatste vermaakt Fiona zich uitstekend. Het is grappig haar denkbeeldig geld aan te zien nemen en ze legt het keurig in de geldla. Die kleintjes slaan zoveel gade!

We zijn er een goede anderhalf uur en dan is onze tijd op. Precies goed, want Fiona is nog niet te moe, zoals gisteren. Ze wil graag macaroni met kaas en die verkopen ze bij de Chik Fil A aan de overkant. Daarbij koop ik een bakje fruit dat er ook goed ingaat bij Fiona. 

Fiona mist haar moeder erg en we kunnen merken dat ze zich aan Kevin vastklampt. Ze wil heel graag terug om Daddy te zien en dat doen we dan ook. Fiona kan vandaag in haar eigen bedje haar middagslaapje doen wat fijn is. 

Rick en ik gaan naar Pier Village voor onze lunch. Daar krijgen we een tafeltje aan het raam bij McLoone's. Het weer blijft maar koud en vooral heel winderig. Dat weerhoudt de surfers en SUPpers er niet van het koude water (zo'n tien graden) in te gaan. Het is leuk om te kijken. 

Voor het eerst dit seizoen bestel ik de shoftshell krab. Daar ben ik dol op en hier wordt die heel lekker bereid. Rick heeft de krabcake en die ziet er ook zeer smakelijk uit. Dit is een vrij nieuw restaurant en we zullen hier zeker terugkeren. 

Op de terugweg rijden we weer langs de enorme huizen, die aan het strand staan. Ze kosten rond de $12 miljoen. Niet verwonderlijk, want behalve dat ze groot zijn is het strand letterlijk hun achtertuin. 

In het ziekenhuis laten we nieuwe identiteitskaartjes maken en dan gaan we Katja even bezoeken. Zij voelt zich vandaag een stuk beter dus dat is goed nieuws. We hebben net het bericht gemist dat Kevin een schone pyjama voor Katja heeft en die gaan we dan maar meteen ophalen. 

Hierna gaan we een stuk langs de kust rijden. Dit keer gaan we in zuidelijke richting. Hier is het minder interessant en mooi als ten noorden van Katja en Kevin. 

Op de terugweg stoppen we nog even bij het ziekenhuis om Katja haar pyjama te brengen. Ze heeft het emotioneel moeilijk en dat is natuurlijk heel begrijpelijk. Hopelijk kan maandag de keizersnede doorgaan en daarna kunnen ze werken aan de thuiskomst van zowel Katja als baby. 

 

Rick en ik gaan naar het gezellige Asbury Park om te eten. Het is zaak vroeg te zijn, want de restaurants hier zijn populair. We hebben geluk dat er net een paar mensen van de bar van Taka vertrekken. Dit is een Aziatisch restaurant met interessante gerechten. 

Zo heeft Rick de op Aziatische manier bereide meatloaf. Ik heb twee enorme sushi rollen. Ik eet veel van de rijst niet en daardoor kan ik ze op. Ze zijn ontzettend lekker en Rick vindt zijn gerecht ook geslaagd.

Als we "thuiskomen" blijkt er aan de overkant een grote tent opgezet te zijn waar een feestje wordt gehouden. De muziek is Latijns Amerikaans en erg vrolijk. Ik luister er graag naar. 

Natuurlijk is het nog in volle gang als we naar bed gaan, maar we zetten op onze beide telefoons het white noise ventilator geluid aan en dan horen we er niets meer van. 

Zondag

Voor het eerst sinds een aantal dagen wekt de zon mij. Ik por Rick ook om op te staan, want we moeten vanochtend dit huis uit. Al met al hebben we hier goed vertoefd, ik heb er in ieder geval heerlijk geslapen iedere nacht. 

We kleden ons aan en gaan ontbijt halen van Starbucks. Dit keer neem ik de egg white egg bites weer eens. Daarna keren we terug naar het huis en ruimen alles op. Om tien uur zitten we bepakt en bezakt in de auto. De sleutel van het huis ligt in een buitenkluisje en verder hoeven we niets te doen. 

Het is tijd om Fiona op te halen. We zullen haar voor de dag hebben, want nu is Kevin ook ziek. Omdat hij bij de geboorte moet zijn wordt de keizersnede nu naar dinsdagochtend verzet. Hopelijk is iedereen dan beter want langer uitstellen is niet goed voor moeder en baby.

Wij nemen Fiona mee naar Belmar waar een speeltuin op het strand is. Niet alleen is het daar lekker klimmen en klauteren voor Fiona, maar ze kan ook met zand spelen. Dat doet ze allemaal vol overgave. Het is heerlijk weer buiten te kunnen zijn. 

Aan de overkant is Mamaluke's en daar wil Fiona graag een ijsje eten. Dat herinnert ze zich kennelijk van vorige zomer. Wij zijn de grootouders en af en toe een ijsje als middageten moet kunnen. Rick en ik eten hier ook maar meteen. Rick heeft een stuk pizza en ik een cheesesteak broodje. Geen van beiden verdienen extra vermelding, maar het vult de maag. 

Na het eten wil Fiona nog even terug naar de speeltuin, maar na een half uurtje wordt ze moe. Tijd om naar het hotel te gaan om te proberen een middagslaapje te doen. We hebben een mini appartementje met twee slaapkamers bij de Residence Inn.

Terwijl ik Fiona in slaap probeer te krijgen draagt Rick de bagage naar boven. Het is weer een te ongewone omgeving voor Fiona, dus van slapen komt niets. Dan gaan we maar naar de dierenboerderij en wat denk je, na nog geen vijf minuten in haar autostoel slaapt het meisje. 

Dan blijven we maar rijden en gaan helemaal naar het noorden. We zien zelfs in de verte de skyline van New York. Deze weg wil ik wel vaker volgen en dan af en toe stoppen wat nu natuurlijk niet kan. Als we terug in Neptune zijn maak ik Fiona wakker. Ze heeft meer dan anderhalf uur geslapen!

Met dit mooie weer is het leuk om bij Marina Grille te gaan eten. Daar kun je buiten aan het water zitten. Ze hebben er kinderpizza en een kindermenu om op te kleuren. Rick en ik bestellen ook een pizza en als toetje krijgt Fiona een vanilleijsje dat als sneeuw voor de zon verdwijnt. 

Door het slaapje is Fiona in een prima humeur en is helemaal blij haar Daddy weer te zien. Die voelt zich gelukkig iets beter. Rick en ik gaan terug naar het hotel en zo is het weekend alweer voorbij. 

Helaas heb ik dan nog een mededeling, die niet fijn is voor de mensen, die Anoniem op mijn blog reageren. Doordat ik dat toelaat krijg ik veel seksueel getinte Nederlandse spam en gisteren een heel nare reactie, want Anoniem durft men wel rotberichtjes achter te laten. 

Hierdoor zie ik mij genoodzaakt het blog zo in te stellen dat alleen mensen met een Google account kunnen reageren. Ik wil het (nog) niet strenger maken en een wachtwoord instellen. Gelegenheid tot reageren blijft wel gewoon mogelijk op Facebook. Als er vragen zijn, benader mij dan alsjeblieft direct. Het spijt me dat het zo moet gaan.